Aviva’s Column: Vluchten kan niet meer
26 februari 2018
We zijn allemaal oud genoeg om ons de jaarovergang van 1999 naar 2000 levendig te herinneren. De Millennium-bug die een scheet in een fles bleek. Laten we hopen de déze winter aangekondigde elektriciteits black-out hetzelfde lot beschoren zal zijn!
Intussen stijgt de spanning, en gaan sommigen zich voorbereiden alsof er een oorlog dreigt en we allemaal de schuilkelders inmoeten.
Van firma’s die relatiegeschenken fabriceren krijg ik de vraag of ik mijn contacten dit jaar, in plaats van een fles bubbels of een stylo met opdruk, niet liever een “overlevingspakket” met een zaklamp, een usb stick met krachtige powerbank en soortgelijk gerief wil aanbieden. Hahaha, goed geprobeerd. Maar dank u, nee.
Als, repeat àls, het zover komt dat ik mij op een gegeven ogenblik in een afgeschakelde zone bevind, dat rol ik me gewoon in een bolletje en doe een dutje.
Kansbereking leert dat die mogelijkheid bestaat maar niet groot is. Op de tijdstippen van mogelijk stroomschaarste (van 17 tot 20u, de normale piekmomenten van verbruik), bevind ik me meestal in onze hoofdstad, waar de kans dus het kleinst is om getroffen te worden, want voor één keer hebben de grootstedelingen een voordeel. Mààr, wat als ik me op dat tijdstip in een trein bevind, op weg naar pakweg een vergadering van de Liberale Vrouwen ? De twijfel slaat toe… Is het nou wél of niet waar dat zo’n trein ineens in een veld tot stilstand kan komen omdat in gemeente Huppeldepup het licht uitging en de trein daar niet voorbij een overweg-sein kan?
Er circuleren inmiddels evenveel vragen als kwakkels, en de overheidscommunicatie staat bol van de goede tips, maar is nog niet aan dit soort FAQs toegekomen.
Of toch: ik zie opeens dat ook telefoneren wel eens problematisch zou kunnen worden, want de overheidswebsite offon.be vermeldt in één adem “Laad je elektronische toestellen (gsm) vooraf op, vergeet echter niet dat de mobiele netwerken en de vaste telefoonlijnen gestoord kunnen worden tijdens een stroompanne”. Ja, hallo, moet ik dan toch een beetje ongerust beginnen worden?
In een overheidsbedrijf zag ik in de lift een affiche hangen “Hier staat de lift stil. Maar wij blijven gaan”. Het was bedoeld om mensen aan te moedigen om tussen 17 en 20u de trap te nemen en zo elektriciteit te sparen. Maar helaba, mannkes, dan had die affiche niet IN maar buiten de lift moeten hangen hee. Nù riep het bij mij alleen maar de vraag op: wàt met deze lift als de stroom uitvalt terwijl ik erin zit?
En ook de overheid spreekt van een noodpakket (al iets minder erg dan het ‘overlevings’pakket van de firma in relatiegeschenken) en daarin horen: zaklamp, theelichtjes, medicijnen, dekens, kleren, eventueel een radio op batterijen, wat mondvoorraad, en je kiest best één kamer in huis uit om dat klaar te leggen en met het hele gezin dicht bij elkaar te kruipen. Huh? Zo heb ik de zómer doorgebracht, maar dat was in het Midden-Oosten, onder raketaanvallen, in oorlog!
Er staat ook een tip recht uit de ‘warme samenleving’ op de overheidswebsite : “Denk aan kwetsbare personen en buren die medische hulp nodig hebben. Stel aan alleenstaande personen uit je omgeving voor om de uren van stroomonderbreking samen door te brengen”. Heel schoon!
Maar ik heb een beter voorstel: voorkomen is beter dan genezen. Laten we niet lachen met de zaak en liever vooraf vrijwillig stroom bespàren, dan wegens groot verbruik afgeschakeld te worden. We hebben ook van de overheid een aantal haast aandoenlijk moederlijke tips gekregen (we konden er zó het beeld bij denken van Annemie en Maggie die de koppen bijeensteken). Als we die met z’n allen toepassen tussen 17 en 20u, dan hoeft het nergens tot tekorten te komen! Met andere woorden: iedereen aan het consuminderen tussen 17 en 20uur, zowel bedrijven als enkelingen. Op dat uur geen wasmachine of vaatwasser laten draaien, de verwarming 2 graadjes lager, niet alle lichten in huis aan, kerstversiering dimmen, gezellig een kaarsje aan en een gezelschapsspelletje spelen in plaats van elk apart op tablet, X-box, gsm, televisie of elektrische gitaar bezig te zijn. En dan was er de ultieme uitsmijter, zeg nou zelf, wélk ander land heeft een regering die zijn bewoners moederlijk toespreekt en zegt: maak vooraf stoofpotjes en éénpansgerechten klaar. En nodig de buren uit. Zo is het samen leuk, én er wordt maar in één huis elektriciteit verbruikt. De warme samenleving, maar dan ter voorkóming van de ramp.
Intussen heb ik toch ook een noodpakketje (zaklamp, warme sokken, chocolade) voor als ik op trein of in lift vast kom te zitten, je weet maar nooit. Er zit ook een lege fles bij. Hopelijk geraakt daar die sch… in.
Aviva Dierckx