Zaterdag 9 maart kozen jullie onze nieuwe voorzitter: Tess Minnens. Graag laten we Tess hieronder zelf aan het woord om haar vvvurige plannen toe te lichten! 

Vuur kan zich op heel veel manieren manifesteren. Een vlammetje, een kampvuur, een brandstapel en zelfs een inferno.

Vandaag staat de positie van vrouwen in brand. Alternatieve, conservatieve krachten wakkeren de wind aan en stellen over de ganse wereld tot diep in Europa de rechten van vrouwen in vraag. De beste remedie om zo’n hevige vuurzee te bekampen is met tegenvuur, Vvvuur. Met ons Vvvuur is het onze plicht om de rechten die velen voor ons bevochten te verdedigen en de positie van vrouwen in onze hedendaagse maatschappij niet alleen veilig te stellen maar ook te versterken.

Voor mij, meer dan ooit, draait feminisme om inclusiviteit. Het organiseren van een samenleving waar iedereen zich goed voelt, niet enkel wie zich met de eeuwenoude, op mannen gebaseerde standaard kan evenaren. We hebben als vrouwen doorheen de jaren meer dan terecht glazen plafonds gebroken en grenzen verlegd voor vrouwen op de arbeidsmarkt. Met succes: het is meer dan eens bewezen dat vrouwen een positieve invloed hebben op besluitvorming, of dat nu in politiek of in bedrijfsvoering is. Maar terwijl we voor de rechten vochten, zijn de plichten verdubbeld. Vrouwen moeten vandaag én én zijn. Op het werk en thuis. Ze dragen een dubbele rol en hoewel mannen al veel helpen – we ontzorgen werkende mensen veel te weinig. Mooiste voorbeeld is hoe we de pay gap, althans in België, tot een minimum (4,5%) beperken maar een opvallend lage participatie van vrouwen (68%) zien. De burn-outs bij vrouwen liggen beduidend hoger en full time employment is laag – lager dan in onze omringende Europese landen. Die cijfers zouden niet mogen verbazen: we zitten met crisissen in kinderopvang, onderwijs, tekorten in de zorg etcetera. Vrouwen zijn daar steevast, of we dat nu stigmatiserend vinden of niet, het slachtoffer van. Maar ook mannen, vergis je niet, lijden onder de dubbele rol die vandaag van hen wordt verlangd. Vrouwen met meer flexibiliteit in hun werk meer tevreden zijn en minder snel van job veranderen. Laat het nu net de jobs zijn met weinig flexibiliteit die doorgaans door vrouwen worden uitgevoerd: zorg en onderwijs. Zowel bedrijven als beleid moéten nadenken hoe we veel verder dan verloning een inclusieve omgeving voor vrouwen kunnen voorzien. Laat de crisis in de kinderopvang a.u.b. daar een eerste uitdaging in zijn.
Net als in politiek, maar ook in werk, in het verenigingsleven en zoveel meer hoor ik gemopper waarom de jonge mensen (en dan al vaak vrouwen) wegblijven. Eens te meer is de vraag die zou moéten gesteld worden er één van introspectie: hoe kunnen we ervoor zorgen dat ze goesting hebben om bij te dragen. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat vrouwen zich welkom voelen én vooral dat ze de combinatie kunnen maken? Ook die vraag moet Vvvuur zich de komende jaren stellen, en daar wil ik met het bestuur een rol in spelen. Hoe kunnen we onze toekomst als organisatie en van het feminisme verzekeren?

Verwacht van mij geen revolutie, ik ben meer voor een sterke evolutie. Samen met jullie neem ik graag de fakkel op en ga ik aan de slag om het vuur aan te wakkeren over alle provincies, om vrouwen warm te maken over onze organisatie en de samenleving warm te maken voor liberaal feminisme!