We  houden van lijstjes. Ze geven een overzicht. Of een rangschikking. Of een top-zoveel. Met andere woorden: het gaat ofwel over orde of over oordeel.

Best geklede filmsterren-lijst, best verkochte thrillers, meest bekeken televisieprogramma, dat is oordeel. Nooit het laatste oordeel, want er komt altijd weer een nieuwe lijst. Wel een oordeel waaraan we onze eigen mening meten. Ha, de rest van de wereld deelt mijn mening! Bevestiging! Of waardoor we onze eigen mening, bij gebrek aan een eigen, laten beïnvloeden.

De Humo’s pop-poll is een verzameling lijstjes, waar de ‘pop’ inmiddels het minst belangrijke deel van ging uitmaken. Politicus of lul van het jaar zijn twee verschillende Humo-lijstjes, toch kan dezelfde persoon op kop staan. Maar we weten allemaal welk lijstje “ons Maggie” haalde! Dit soort lijstjes, uiteindelijk zijn ze voorbodes van verkiezingslijsten…
Boodschappenlijstjes zijn de andere soort. Orde dus, vooruitdenken, timeplanning, keuzes maken. Boodschappenlijstjes zijn de postbakoefening van het echte leven, van het bedrijfje dat je huishouden is. Of je nou een (groot)moeder van vijf kinderen bent of een van vergadering naar vergadering hollende alleenstaande.

Oordeel kan evenwel OOK om het hoekje komen piepen, zélfs bij een ordinair boodschappenlijstje. Mij is het al overkomen dat ik ineens bij het ter hand nemen van mijn post-it met boodschappen een out-of-body ervaring kreeg. Een schrikreactie eigenlijk: dit zielige lijstje, is dàt nou m’n leven? Rap verfrommelen dan. En nadenken waarom dit een zielig lijstje was, niet een zielig leven. En een ander, beter lijstje maken, aanzet voor een kleine bijsturing in je leven.

Wie zegt dan nog dat lijstjes tijdverspilling zijn?
Helemaal niet dus. Ze zijn zelfs wezenlijk onderdeel van de meeste time-management trainingen die op hoog executive niveau gegeven worden. Nooit de neus voor ophalen dus, maar alle bijkomende tips hieromtrent aanpakken! En weten dat je bij de Liberale Vrouwen ook nog steeds zo’n time-management training kan aanvragen.
Een grote vergissing bij beginners in time-management is dat ze wél begrijpen dat ze een to-do lijstje gaan hanteren, al was het maar om de voldoening er dingen op te kunnen afstrepen – yessss, gebeurd! Maar de beginnersfout is dat ze maar één lijstje maken waar taken van allerlei orde, grootheid, haast en aangenaamheid door elkaar fungeren.

Een gouden tip: probeer eens een blad in plaats van een post-it. En deel dat blad in kolommen op. Vier stuks klinkt goed: Werk, Thuis, Vrijwillig en Ikke. Maak alle dagen een nieuw blad. Wat niet doorstreept raakte de vorige dag, schrijf je opnieuw over. Als het er na een paar dagen NOG opstaat, is het tijd voor de vraag: gà je het echt nog wel doén? Ik zeg je: je komt jezelf echt wel tegen op een manier die niet mogelijk is als je géén lijstjes zou maken 🙂  De kolommen hebben als voordeel dat je geen hele secties uit je leven kunt verwaarlozen, zonder dat het goed zichtbaar is in je lijstjes. En ook je brein is opgedeeld in secties, dus waarom je lijstjes niet, right? En je raakt minder in paniek door de lengte van de lijst, als er kolommen nààst elkaar staan in plaats van zo’n lange rol.

Je kan het ook in pure schoonheid doen door een professionele lijstjesmaker te worden in een mooi schriftje. Schrijf nù als taak op: shoppen voor mooi notaboekje. Pràchtige zie je tegenwoordig. En sommigen zijn zelfs geen blanco’s meer! De fabrikanten van schriften en van agenda’s hebben het nieuwe gat in de markt ook ontdekt: het lijstje. Dus je kan tegenwoordig notaboekjes vinden met ‘indelingen’ en secties uit je leven. Of met titels als “wines I drank and liked” of “boeken die ik nog wil lezen”.

De kolom “ikke” op je to-do lijst is een belangrijke barometer. Er moeten ook dingen op belanden waarvoor je jezelf ’toestemming’ geeft als het ware. Een lang warm bad nemen, bijvoorbeeld. Of die je met de voeten op de grond houden: genoeg water drinken. Of er eens opzetten ‘diep ademhalen’. Wanneer je als een stress-kieken je lijstjes aan het overlopen bent wat je nog allemaal moet doen voor je het kunt afstrepen, is zo’n zelfrelativerende ‘opdracht’ precies wat je nodig hebt.

Aviva Dierckx