Vroeger werd het jaar afgemeten aan de bekroonde persfoto’s, volgens de redenering “een beeld zegt vaak meer dan 1000 woorden”. Tegenwoordig zijn de heersende beelden echter vooral selfies, en die zeggen meer over het menselijk ego dan over de toestand van de wereld. De nieuwe maatstok voor wat het afgelopen jaar kenmerkte, zijn nu de trending #hashtags.

En ja, die scheppen wel degelijk een beeld…

Als we de toestand van vrouwenrechten in de wereld meten in hashtags, dan leverde 2015 nog een optimistische topper met

#becauseits2015.

De aanleiding was de Canadese liberaal Trudeau die, gevraagd waarom zijn regering 50% vrouwen telde, het antwoord gaf: “omdat het 2015 is”. Het werd een gevleugeld woord, euh hashtag, om aan te geven dat de toekomst er eindelijk echt is voor vrouwen. Toen dachten we immers ook nog dat de volgende Amerikaanse president een vrouw zou zijn…

Nu blijkt dé hashtag van het afgelopen jaar 2017 #MeToo te zijn. Heel wat minder positief, de tsunami aan ongewenste intimiteiten tegenover vrouwen die deze hashtag blootlegt.

Op twitter werd #MeToo al meer dan 5 miljoen keer gebruikt door vrouwen die een eigen getuigenis brengen dat zij het OOK hebben meegemaakt.

#MeToo ontstond spontaan nadat Hollywood-bons Harvey Weinstein in oktober werd aangeklaagd wegens ongewenst seksueel gedrag en aanranding. Eerst gingen, in Amerika maar al snel ook wereldwijd, andere vrouwen uit de showbizz hun boekje opendoen over intimidaties, aanrakingen, sex-for-work aanbiedingen, schunnige praat, stalking, tot aanranding en verkrachting.

Heel wat belangrijke mannen uit de kunsten- zaken-, politieke en journalistieke wereld werden met de vinger gewezen.

De volgende golf me-too’tjes beperkte zich inderdaad niet enkel tot de showbizz. En ook gewone vrouwen gingen gewone mannen shamen via de #MeToo hashtag. Of niet eens openbaar shamen, maar via een “ik ook” boodschap hun steun geven aan de actie, en helpen om de hele ijsberg, en niet enkel het topje ervan, zichtbaar te maken.

Zowel mannen en vrouwen zijn behoorlijk geschrokken van de hoegrootheid van het probleem.

Mannen meestal omdat ze zich niet konden voorstellen dat zoveel vrouwen, ook hun moeders, zusters, partners, dochters, slachtoffers waren van seksuele intimidatie of meer. Vrouwen zijn misschien verrast dat daders wel nu degelijk persona non grata worden…

Dermate dat het nu de daders zijn die hun job verliezen, hun aanzien kwijtraken, een filmrol ingetrokken zien, zich geminacht weten in de sociale media, etc. … want oh ja, wij herinneren ons nog allemaal de tijden dat het de slachtoffers en de klokkenluiders waren die overgeplaatst werden, een promotie misten, belachelijk gemaakt werden, etc …

Waardoor je nu ook weer een terugslag ziet gebeuren van mensen, helaas zowel mannen als vrouwen, die het toch een beetje sneu vinden voor die arme daders. Want die zijn toch alleen maar fout opgevoed (door de media of door hun moeders) of hebben toch alleen maar rolmodellen gevolgd (Trump?). Overdreven, zeggen zelfs sommige vrouwen (waaronder icoon Deneuve), op den duur is de charme van flirten helemaal weg, mag er gewoon niks meer. Dat is natuurlijk onzin. Natuurlijk moeten we niet in een puriteinse kramp schieten, maar we hebben hier wel dé historische kans om de nieuwe norm van aanvaardbare omgang tussen de seksen eindelijk ook op vrouwen af te stemmen.

Vrouwen moeten zich blijven uitspreken, en daders moeten blijven voelen dat hun gedrag niet kàn.

Zodat de volgende hashtag #vrouwenclaimenhuntoekomst wordt.